ΜΕΤΡΑ

Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα μέτρων

Εξάμηνο... παθών,

πολύχρονη σταύρωση

«ΑΝΑΣΤΑΣΗ»

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

Σε τρίμηνη δοκιμασία έχει εισέλθει η κυβέρνηση Παπανδρέου μετά την απόφαση της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. (24-25 Μαρτίου) να... μην αποφασίσει τελικά “λύση-πακέτο” για το χρέος των χωρών-μελών της.

Εκτός από τη “λύση-πακέτο” δεν επικυρώθηκε και η απόφαση της ευρωπαϊκής έκτακτης συνόδου της 11ης Μαρτίου για την Ελλάδα. Η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου της τρόικας, η μείωση του επιτοκίου δανεισμού αλλά και η αγορά των κρατικών ομολόγων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης μετατίθενται για τον Ιούνιο του 2011.

Tα αίτια γι' αυτήν την επιζήμια -για τη σταθεροποίηση του ελληνικού καπιταλισμού- εξέλιξη, δεν είναι μόνο ελληνικά, αλλά, κυρίως, διεθνή:

·       η ανάπτυξη της καπιταλιστικής κρίσης (που ήδη οδήγησε στην ντε φάκτο χρεοκοπία  των τραπεζών της Iρλανδίας και στην… κρατικοποίηση 6 εξ αυτών, την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Πορτογαλίας και φυσικά της Ελλάδας)· αλλά και οι επιπτώσεις της κρίσης στην πολιτική, που οδήγησαν στην εκλογική συντριβή των Χριστιανοδημοκρατών στη Βάδη-Βυρτεμβέργη, του Σαρκοζύ στις τοπικές εκλογές, στην παραίτηση της κυβέρνησης Σόκρατες στην Πορτογαλία αλλά και στην απεργιακή έκρηξη στη Μ. Βρετανία.

·       η αποσταθεροποίηση στη βόρεια Aφρική και M. Aνατολή με την επανάσταση, την αντεπανάσταση και την ιμπεριαλιστική πολεμική επέμβαση στη Λιβύη, όπου και η Eλλάδα έχει το δικό της μερίδιο.

H πολιτική αμφισβήτηση ή και ανατροπή των καπιταλιστικών ηγεσιών έχει δραματικές οικονομικές συνέπειες καθώς η γερμανική κυβέρνηση θα σκληρύνει τους όρους που θέτει για τη σύσταση του Μηχανισμού Στήριξης χωρών με “μη βιώσιμο χρέος”.

Και αυτό γιατί από τη μεριά αυξάνεται ο αριθμός των χωρών-μελών που μπαίνουν στη λίστα των προς “διάσωση”, άρα και οι απαιτήσεις εγγυήσεων, και από την άλλη η εκτίναξη του πληθωρισμού (λόγω της ανόδου της τιμής του πετρελαίου), αναμένεται να ανεβάσει τα ευρωπαϊκά επιτόκια δανεισμού, “παγώνοντας” κάθε τραπεζική και ευρύτερα οικονομική δραστηριότητα στις χώρες της Ε.Ε.

Σε πλήρες διέξοδο η κυβέρνηση

Και οι δύο συνιστώσες αναβολής της παρουσιαζόμενης από την κυβέρνηση Παπανδρέου ως “σωτήριας” απόφασης της Ε.Ε. παίζουν πολύ αρνητικό ρόλο για το συνολικό σχεδιασμό της.

·       Χωρίς ένα σαφές και έγκαιρα καθορισμένο ευρωπαϊκό πλαίσιο διαχείρισης της κρίσης χρέους δυσκολεύει εξαιρετικά ο σαφής και έγκαιρος καθορισμός του “μεσοπρόθεσμου στρατηγικού πλαισίου”, δηλαδή των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για να μειωθεί το έλλειμμα και το χρέος μέχρι το 2015. Ενώ οι νέοι πιστωτικοί όροι αναχρηματοδότησης του ελληνικού χρέους θα καθοριστούν στη σύνοδο του Ιουνίου, η κυβέρνηση μαζί με την τρόικα πρέπει να καθορίσουν τους νέους δημοσιονομικούς όρους  στο διάστημα Απριλίου-αρχών Μαΐου.

·       Στο μεταξύ η απόκλιση έως 1% από το στόχο του ελλείμματος για το 2010 (10% αντί 9,4%) και πιθανόν μια αντίστοιχου εύρους απόκλιση κι από τον στόχο του 2011 (πάνω από 7,5%) επιδεινώνουν την κατάσταση.

·       Oι αποκλίσεις σημαίνουν πως η κυβέρνηση πρέπει να αυξήσει τουλάχιστον κατά 5 δισ. ευρώ τα μέτρα που πρέπει να λάβει για να πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους για το 2011. Τα μέτρα αυτά πιθανόν να αγγίξουν τα 20 δισ. ευρώ και θα προέλθουν από μεταφορά μέρους εκείνων που θα αποφασισθούν το αμέσως επόμενο διάστημα για την τριετία 2012-14. Η αρχή έχει γίνει με την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο με περικοπές έως 4,8 δισ. ευρώ και ακολουθούν περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα (1,2-2,4 δισ. ευρώ), στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (συγχωνεύσεις-καταργήσεις οργανισμών, σχολείων, σχολών, νοσοκομείων) και συντάξεων.

Μ' άλλα λόγια, η κυβέρνηση πρέπει:

 α) να λάβει επιπρόσθετα μέτρα το 2011 για να συγκεντρώσει διπλάσιο ποσόν από όσο είχε υπολογίσει (20 δισ. ευρώ αντί 9,1 δισ. ευρώ) που θα προέλθει κατά τα 3/4 από περικοπές δαπανών.

 β) να πετύχει το δημοσιονομικό στόχο ενός έτους μόνο σε ένα εξάμηνο, δηλαδή μεταξύ Μαΐου-Δεκεμβρίου 2011, μιας και ήδη καταγράφεται τεράστια καθυστέρηση στην ψήφιση των μέτρων-κλειδιά για τον προϋπολογισμό.

γ) να αρχίσει να εφαρμόζει ένα τόσο σκληρό πρόγραμμα, με το φόβο μιας όχι και τόσο θετικής για τον ελληνικό καπιταλισμό τελικής απόφασης από την τακτική σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. στα μέσα του προσεχούς - γεγονός που θα σήμαινε αυτόματα νέα, πολύ αγριότερα μέτρα.

Ιδιωτικοποιήσεις: Το ξεπούλημα επιταχύνει τη χρεοκοπία

Κρίσιμο παράγοντα συνεπούς εκτέλεσης των επιταγών του Μνημονίου αποτελούν οι ιδιωτικοποιήσεις ύψους 50 δισ. ευρώ (2012-15). Τα 15 δισ. ευρώ πρέπει να προέλθουν μέχρι το 2013 και μάλιστα από τα “φιλέτα”, όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ και την ΕΥΔΑΠ. Ωστόσο και σ' αυτό το “μέτωπο” εμφανίζονται τεράστιες, αν όχι ανυπέρβλητες δυσκολίες. Ακόμα κι αν η κυβέρνηση καταφέρει να συντάξει μια ελκυστική για τους αγοραστές λίστα με ακίνητα και επιχειρήσεις, υπάρχουν βάσιμες προβλέψεις πως η τελική αποτίμησή τους θα είναι κάτω από το προσδοκώμενο ύψος. Από τη μια μεριά η κραυγαλέα ανάγκη της κυβέρνησης να πουλήσει και από την άλλη η συνεχιζόμενη ασφυξία στον πιστωτικό τομέα οδηγούν σε τιμές... κάτω του κόστους.

Μ' άλλα λόγια, η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε ένα πολύ σοβαρό ενδεχόμενο κατάρρευσης του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων ή αλλιώς σε ένα γενικό και εξευτελιστικό ξεπούλημα.

Αυτό θα είχε τραγικές συνέπειες για το όλο πρόγραμμα αντι-μεταρρυθμίσεων. Όλα τα χρήματα από τις ιδιωτικοποιήσεις πάνε για πληρωμή τόκων και χρεολυσίων των δανείων της Ελλάδας. Κάθε απόκλιση από το στόχο αναχρηματοδότησης του χρέους με χρήματα από τις ιδιωτικοποιήσεων σημαίνει λήψη νέων μέτρων περικοπής άλλων δαπανών υπέρ... δανειστών της χώρας.

Μ' αυτή την κυβέρνηση και μ' αυτό το σύστημα δεν υπάρχει λύση. Για να 'ρθει ανάσταση χρειάζεται  επανάσταση.